Ten rodzaj podatku często wiąże się z emocjonalnymi wydarzeniami. W ich obliczu, nie każdy ma siłę i czas na poszukiwanie rzetelnych informacji na ten temat. Dlatego warto poświęcić mu chwilę uwagi, aby wiedzieć jak postępować w sytuacji kiedy taką należność trzeba będzie uregulować.

Czym jest darowizna?

Wedle litery prawa jest to umowa zawierana między darczyńcą a obdarowanym. W jej świetle ten pierwszy zrzeka się części swojego majątku na rzecz tego drugiego. Darowiznę stanowią nie tylko dobra namacalne. Mogą to być również prawa (np. prawo użytkowania wieczystego) czy umorzenie zobowiązań, które ciążą na danej osobie wobec darczyńcy. Ma to miejsce np. w sytuacji kiedy zwalnia się pożyczkobiorcę z obowiązku uregulowania należności.

Warto tutaj wspomnieć o tym, czy nie może być darowizna. Do takich przypadków zaliczyć można majątek, w którego posiadanie weszło się w ramach innej umowy (np. testamentu).

Zobowiązania wynikające z darowizny.

Tutaj zaczynają się komplikacje, ponieważ wszystko zależy od formy w jakiej darowizna została przekazana. Nie zawsze oznacza ona całkowicie „bezinteresowne” oddanie drugiej osobie danej nieruchomości, rzeczy czy gruntu.

W takim przypadku można mówić o „umowie służebności” lub „umowie dożywocia”. Pierwsza często oznacza np. nieruchomość przekazaną nowym właścicielom, z zaznaczeniem, że dotychczasowi mieszkańcy mają prawo jej użytkowania do końca życia.

Jeśli chodzi o drugą umowę, ma ona na celu zabezpieczenia osoby ofiarującej. Może się to dotyczyć zabezpieczenia w postaci obowiązku opłacania przez obdarowanego rachunków, wiktu, czy jedzenia do końca życia ofiarodawcy. Reasumując – są to więc umowy wiązane.

Często wykorzystywane, aby uniknąć w przyszłości nieprzyjemności przy konieczności dzielenia majątku pomiędzy członków rodziny czy inne osoby uposażone.

Podatek od darowizny.

Jeśli zostanie już ustalone z jaką formą umowy ma do czynienia osoba przyjmująca darowiznę, musi ona wiedzieć, że zostaje ona automatycznie przypisana do jednej z trzech grup podatkowych. To od tego zależeć będzie jaką kwotę będzie trzeba uregulować.

I grupa podatkowa:

• małżonek
• wstępni
• zstępni
• pasierbowie
• ojczym
• macocha
• rodzeństwo
• teściowie
• zięciowie
• synowe

II grupa podatkowa:

• zstępni rodzeństwa
• rodzeństwo rodziców
• małżonkowie rodzeństwa i pasierbów
• małżonkowie rodzeństwa małżonków
• małżonkowie zstępnych;

III grupa podatkowa:

• wszystkie pozostałe osoby

Rozróżnienie to jest ważne, ponieważ w zależności od tego, w której grupie znajduje się osoba obdarowana, obowiązuje ją inna kwota wolna od podatku. Wedle poniższego rozróżnienia.

• I grupa: 9 637 złotych
• II grupa: 7 276 złotych
• III grupa: 4 902 złotych

Jeśli powyższe kwoty zostaną przekroczone, zaczynają obowiązywać trzy progi kwotowe w ramach których określa się wysokość wymaganego podatku; do 10 278 złotych; od 10 278 złotych do 20 556 złotych i kwoty wykraczające ponad 20 556 złotych.

Kiedy już te kryteria zostaną ustalone, pozostaje ostatnia kwestia – obliczenie podatku ze względu na grupę pokrewieństwa o których mowa była wcześniej. Podstawa wygląda następująco:

• I grupa – w przypadku pierwszego progu podatek wynosi 3 proc. wartości darowizny, drugiego – 5 proc., a trzeciego – 7 proc.,
• II grupa – w przypadku pierwszego progu podatek wynosi 7 proc. wartości darowizny, drugiego – 9 proc., a trzeciego – 12 proc.;
• III grupa – w przypadku pierwszego progu podatek wynosi 12 proc. wartości darowizny, drugiego – 16 proc., a trzeciego – 20 proc.

Na pierwszy rzut oka formuła ta wydaje się dość skomplikowana, jednak jeśli znane są dokładne wartości przekazanego majątku i umiejscowienie względem grup – obliczenie jego wysokości nie powinno być wyzwaniem dla przyjmującego darowiznę.